De rapporten…kijk je hiernaar met een bril als deskundige of als moeder…?

Even ter introductie:

Ik ben orthopedagoog en heb reeds een aantal jaren een eigen praktijk, Educadora. Ik heb heb me onder andere gespecialiseerd in de begeleiding en behandeling van ouders en kinderen met ADHD en ADD (concentratieproblemen) en biedt hiervoor o.a. neurofeedback, cogmed en ouderbegeleiding aan. Daarnaast ben ik moeder van 3 kinderen (en vierde op komst).

Vanuit deze achtergrond stellen ouders / vrienden mij regelmatig hoe ik dan naar mijn eigen kinderen kijk en hoe dan een rapportgesprek op school verloopt…

Als ouder van 2 schoolgaande kinderen ontving ik afgelopen week de rapporten en dat benadrukt weer dat je naast moeder zeker ook je kennis en kunde vanuit je achtergrond niet geheel kunt loslaten. En kan dat kwaad? Enerzijds lees ik de rapporten als een trotse moeder zijnde! Anderzijds ben ik ook erg gefocused op hoe het met de cognitieve ontwikkeling gaat en dan met name met de processen die hierbij nodig zijn. Kan mijn kind om zich te focussen op een taak en andere prikkels deels uit schakelen? En hoe zit het met haar werktempo en in hoeverre is er sprake van problemen met het leren automatiseren van letters? Moet ik me zorgen maken als mijn dochter over dit automatiseren langer doet dan gemiddeld… al snel gaan bij mij dan alarmbellen rinkelen en bedenk ik wat er wel allemaal niet mis kan zijn, dus al die kennis heeft niet altijd een voordeel. Dan heb ik het hier nu nog niet eens over de vragen die ik me bij de sociaal-emotionele ontwikkeling van de kinderen stel.. zoals : Hebben ze genoeg aansluiting? Hoe gaat de samenwerking? Tonen ze zelf initiatief in contact? Hebben ze vaste vriendinnetjes? ….

Tijdens een oudergesprek heb ik wel eens meegemaakt dat een leerkracht inderdaad benoemde , O jee, nu komen de moeilijke vragen. Mijn inziens stel ik net als iedere ouder vragen over de ontwikkeling van mijn kinderen en zit ik daar als ouder zijnde en niet als professional en wil ik ook graag de leerkracht horen hoe hij/zij mijn kind ziet, soms kan hij/zij een ander beeld geven op mijn kind, dan je eigen kijk (mede gekleurd door je deskundige achtergrond). En ik hoop vooral tijdens een oudergesprek stukjes uit te wisselen met de leerkracht om het beeld over mijn kind compleet te maken voor mezelf als ook voor de leerkracht ten einde een gezamenlijk goede afstemming te bereiken op wat voor mijn kind in de school- en thuissituatie belangrijk is. 

Herkennen andere ouders, die naast ouder zijnde ook deskundig zijn in ontwikkeling van kinderen, bovenstaande bij zichzelf? Dat je kennis soms te veel op de loer ligt, je je soms teveel zorgen maakt m.b.t. de ontwikkeling van je eigen kinderen en beren op de weg ziet liggen?